پرسشگر ارجمند متن فوق یکی از هزاران متن مشابهی است که هم اکنون در فضای مجازی به صورت گسترده ای ترویج می گردد . هدف از نشر چنین متن هایی القای پیام هایی ذهنی به ذهن مخاطب جوان می باشد که نتیجه ی آن خمودگی و افسردگی و بی انگیزگی برای پیشرفت و سیاه نشان دادن وضعیت جامعه می باشد.
چنین متن هایی با نادیده گرفتن پیشرفت های جمهوری اسلامی در عرصه های گوناگون تلاش می نماید وضعیت جامعه را وضعیتی نگران کننده و غیر قابل قبول معرفی کند.
این متن حاوی ادعاهای کذبی است که فقط برای هدف فوق طراحی گردیده و بدون ارائه ی هیچ سند و مدرکی ذهن مخاطب را درگیر خود می نماید.
بیکار بودن متفکرین! بازداشت بودن سیاست مداران! ساکت بودن نمایندگان! بیمار بودن مشاورین! دل مرده بودن جوانان و بلند پرواز بودن منافقین!لحن برعکس زنان و مردان! دزدی اغنیا و کارگری فقرا ! صادرات فلسفه و واردات مواد مخدر! و ... همه و همه مفاهیمی هستند که منفی بافی اصل مشترک همه ی آنها بوده و هیچ کدام منطبق با حقایق جامعه نیستند.
به اجمال توضیحاتی درباره ی برخی از موارد مذکور در پرسش ارائه می نماییم :
بیکار بودن متفکرین: مقصود از متفکرین چیست؟مقصود از بیکار بودن آنها چه می باشد؟ اینها سوال هایی است که در ارتباط با این فقره به ذهن می آید. اینکه کشور ما با مشکل اشتغال جوانان روبروست مساله ای غیر قابل انکار است که برنامه ریزی و اهتمام مسوولین را می طلبد اما اینکه متفکرین بیکار می باشند مساله ای است که تنها برای بهره برداری سیاسی عنوان شده است.
بازداشت بودن سیاستمداران: سوال اینجاست که اگر سیاستمداران کشور بازداشت می باشند پس در عرصه ی سیاست چه کسی کار ها را اداره می کند؟ کلی گویی مبهم و تهمت بدون مستند از ویژگی های این متن و متن های مشابه است. هم اکنون در فضای سیاسی جامعه شاهدیم که همه ی جناح ها ی سیاسی فعالیت داشته و نمونه ی آن را در انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی به تماشا نشستیم که همه ی جناح های سیاسی کشور در انتخابات حضور پیدا کرده و به موفقیت های نسبی نیز دست یافتند.
جوانان دلمرده: برخلاف این ادعا هم اکنون جوانان کشور از هر زمان دیگری بیشتر در عرصه ی پیشرفت های علمی و ... فعال بوده و مشارکت دارند. آمار بالای دانشجویان و نخبگان و اختراعات و .... و از سوی دیگر پیشرفت های خیره کننده در عرصه علم و فن آوری توسط جوانان شاهد دیگری بر وجود نشاط و شادابی در میان نسل جوان می باشد.
دزدی اغنیا: دزدی و سوء استفاده از موقعیت ها مساله ای است که در همه ی جوامع بشری وجود داشته و دارد و جامعه ی ما نیز از این مساله مستثنی نیست. اما آنچه که مهم است اولا میزان فراوانی این دزدی ها در جامعه و هم چنین برخورد با آنان از سوی دیگر است. در جامعه ی ما هم میزان دزدی و فساد مالی به نسبت بسیاری جوامع فعلی، کم می باشد و هم جهت گیری نظام اسلامی بر برخورد عادلانه با تخلفات مالی در درو ن جمهوری اسلامی است. علاوه بر پرونده های بسیار زیاد مربوط به فساد که بدون کوچکترین سر و صدایی در قوه قضاییه مورد رسیدگی قرار گرفته و می گیرند ، در موارد متعددی برخی پرونده های کلان فساد های مالی که در رسانه های مختلف مطرح شده و از این طریق افکار عمومی به آنها حساس شده بود نیز مورد رسیدگی قرار گرفته و احکام مربوطه نیز صادر و اجرا گردیده است .
در طول این سال ها به ویژه در سال های اخیر نهاد های مربوطه به ویژه قوه قضائیه در برخورد با مفاسد به ویژه مفاسد مالی عملکرد نسبتا خوبی داشته اند، قوه قضائیه با ایجاد مجتمع ویژه رسیدگی به جرایم اقتصادی جدیت خود را در این امر نشان داد. این قوه در زمان سابق بر این، به پرونده هایی نظیر پرونده فساد مالی شهردار اسبق تهران – آقای غلامحسین کرباسچی - ، شهرام جزایری، اختلاس ۱۲۳ میلیاردی بانک صادرات ، پرونده سلطان شکر، پرونده فرودگاه پیام، پرونده گمرک مهرآباد رسیدگی نموده و در سال های اخیر نیز پرونده های قضایی بزرگ مربوط به فساد مالی نظیر فساد مالی ۳۰۰۰ میلیاردی، پرونده مربوط به قرارداد کرسنت، پرونده های مربوط به معوقات بانکی، پرونده بابک زنجانی ، پرونده ی اختلاس معاون اول رئیس جمهور دولت دهم، پرونده ی اختلاس و ارتشاء مهدی هاشمی و ... را مورد رسیدگی قرار داده و رسیدگی این پرونده ها یا به اتمام رسیده و حکم صادره اجرایی گردیده و یا در مراحل پایانی خود به سر می برد.
کارگری فقرا: این مساله نیز مبهم می باشد. به هر حال افرادی که از نظر مالی در سطوح پایین جامعه هستند می بایست برای امرار معاش خود به اشتغال بپردازند و کسی که در تامین هزینه ی جاری زندگی خود نیازمند است بدیهی است که در شغل های رده پایین نیز راضی به اشتغال می باشد. اینکه وظیفه ی دولت تلاش برای گسترش رفاه عمومی و بهره مندی های همگانی است جای بخث نیست اما اینکه کار گری فقرا را مساله ای منفی معرفی نماییم جای توجیه ندارد.
واردات مواد مخدر: جمهوری اسلامی هیچ گاه به واردات مواد مخدر نپرداخته است و درست در نقطه ی مقابل تنها کشوری است که سرسختانه به مقابله با این آسیب بزرگ جامعه پرداخته و در عرصه های مختلف جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و جمع آوری معتادین و درمان آنها و برخورد با فروشندگان عمده و خرده مواد مخدر پرداخته است. حال حقیقتا این تهمت بزرگ به جمهوری اسلامی مساله ای است که دوست و دشمن به کذب بودن آن اعتراف می نمایند.
موارد دیگری نیز در متن پرسش مورد اشاره قرار گرفته است که به جهت پرهیز از اطاله ی کلام بدان ها نمی پردازیم.
نظرات شما عزیزان: